Αρχείο κατηγορίας Πνευματικα κειμενα

Κηρυγμα π. Στυλιανου Χαρπαντιδη, Κυριακη Δ΄Νηστειων.

Κατά Μάρκο Άγιο Ευαγγέλιο, Κεφάλαιο Θ’ (9) 17-31

καὶ ἀποκριθεὶς εἷς ἐκ τοῦ ὄχλου εἶπε· διδάσκαλε, ἤνεγκα τὸν υἱόν μου πρός σε, ἔχοντα πνεῦμα ἄλαλον.
καὶ ὅπου ἂν αὐτὸν καταλάβῃ, ρήσσει αὐτόν, καὶ ἀφρίζει καὶ τρίζει τοὺς ὀδόντας αὐτοῦ, καὶ ξηραίνεται· καὶ εἶπον τοῖς μαθηταῖς σου ἵνα αὐτὸ ἐκβάλωσι, καὶ οὐκ ἴσχυσαν.
ὁ δὲ ἀποκριθεὶς αὐτῷ λέγει· ὦ γενεὰ ἄπιστος, ἕως πότε πρὸς ὑμᾶς ἔσομαι; ἕως πότε ἀνέξομαι ὑμῶν; φέρετε αὐτὸν πρός με. καὶ ἤνεγκαν αὐτὸν πρὸς αὐτόν. Συνέχεια ανάγνωσης Κηρυγμα π. Στυλιανου Χαρπαντιδη, Κυριακη Δ΄Νηστειων.

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΣΤΑΥΡΟΠΡΟΣΚΥΝΗΣΕΩΣ 2018, ΚΗΡΥΓΜΑ.

Χρόνια πολλά, καλά, ειρηνικά και Ευλογημένα σε όλο τον κόσμο.

Η σημερινή Κυριακή  (της Σταυροπροσκυνήσεως) ας σηματοδοτήσει τη ζωή μας με μια πορεία Σταυροαναστάσιμη γεμάτη από ειλικρινή μετάνοια ταπείνωση υπομονή και αγάπη.

Ακολουθεί πλούσιο φωτογραφικό της ημέρας από την πολύ όμορφη Αναστάσιμη και γεμάτη Ιερά κατάνυξη Θεία Λειτουργία καθώς και το κήρυγμα της ημέρας. Συνέχεια ανάγνωσης ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΣΤΑΥΡΟΠΡΟΣΚΥΝΗΣΕΩΣ 2018, ΚΗΡΥΓΜΑ.

Κυριακη της Σταυροπροσκυνησεως

Η τρίτη Κυριακή των Νηστειών ονομάζεται «Κυριακή της Σταυροπροσκυνήσεως». Μετά από τη μεγάλη Δοξολογία στον όρθρο, ο Σταυρός μεταφέρεται σε μια σεμνή πομπή στο κέντρο του ναού και παραμένει εκεί όλη την υπόλοιπη εβδομάδα, οπότε στο τέλος κάθε ακολουθίας γίνεται προσκύνηση του Σταυρού.

Αξίζει να σημειωθεί ότι το θέμα του Σταυρού, που κυριαρχεί στην υμνολογία αυτής της Κυριακής της Σταυροπροσκυνήσεως, παρουσιάζεται όχι μέσα στα πλαίσια του πόνου, αλλά της νίκης και της χαράς. Βρισκόμαστε στη μέση της Μεγάλης Σαρακοστής. Συνέχεια ανάγνωσης Κυριακη της Σταυροπροσκυνησεως

Λογοι Αγιου Παϊσιου

Μακάρι να μπορέσουμε όλοι να συνηδητοποιησουμε όλοι μας αυτά τα αληθινά λόγια που λέμε μέσα στην Αγία και Μεγάλη Τεσσερακοστή

Πρέπει να μπορέσουμε να τσαλακώσουμε τον εγωισμό και την υπερηφάνεια μας με ταπείνωση ,υπομονή,προσευχή και Αγαπη.》

Γέροντα, πολλὲς φορὲς μὲ πιάνει ἕνα παράπονο. – Τί παράπονο ἔχεις; Νά, λέω: «Γιατί δὲν ἀναγνώρισαν τὸν κόπο μου καὶ μοῦ συμπεριφέρθηκαν
ἔτσι;».
– Ὅταν κάποιος κάνη κάτι ταπεινὰ καὶ μὲ ἀγάπη, καὶ δὲν βρῆ ἀναγνώριση, μπορεῖ νὰ τοῦ ἔρθη καὶ ἕνα παράπονο. Αὐτὸ εἶναι ἀνθρώπινο – ὄχι φυσικὰ ὅτι καὶ αὐτὸ εἶναι σωστό, ἀλλὰ τότε ἔχει κανεὶς κάποια ἐλαφρυντικά.
Ὅταν ὅμως ἀπαιτῆ τὴν ἀναγνώριση, αὐτὸ εἶναι βαρύ· ἔχει μέσα ἐγωισμό, δικαίωμα, ἀνθρωπαρέσκεια. Ὅσο μπορεῖς, νὰ κινῆσαι ταπεινά.
Ὅ,τι κάνεις νὰ τὸ κάνης μὲ φιλότιμο, γιὰ τὸν Χριστό, καὶ ὄχι ἀπὸ ἀνθρωπαρέσκεια καὶ κενοδοξία, γιὰ νὰ ἀκούσης τὸ «μπράβο» ἀπὸ τοὺς ἀνθρώπους.
Ὅταν ὁ ἄνθρωπος δὲν δέχεται τὰ «μπράβο» ἀπὸ τοὺς ἀνθρώπους καὶ ἐργάζεται μόνον γιὰ τὸν Θεό, τότε ἀνταμείβεται ἀπὸ τὸν Θεὸ καὶ σ᾿ αὐτὴν τὴν ζωὴ μὲ τὴν ἄφθονη Χάρη Του, καὶ στὴν ἄλλη μὲ τὰ ἀγαθὰ τοῦ Παραδείσου.

Ἁγ. Παϊσίου Ἁγιορείτου: ΛΟΓΟΙ Ε’ «Πάθη καὶ Ἀρετὲς»

ΤΟ ΜΕΓΑ ΑΠΟΔΕΙΠΝΟ

του  π. Στυλιανού Γερασίμου

Σε όλη την πορεία της ζωής του ο Χριστιανός έχει στραμμένη την προσοχή του στον Θεό και καταγίνεται σε μία κοινωνία μαζί Του μέσω της προσευχής. Γι’ αυτό, όπως τονίζει ο Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος: “Μνημονευτέον γαρ Θεού ή αναπνευστέον”. Η προσευχή είναι το αισθητό εκείνο μέσο όπου ο άνθρωπος αισθάνεται στην καρδιά του τις ενέργειες του Απείρου Θεού να τον επισκέπτονται. Συνέχεια ανάγνωσης ΤΟ ΜΕΓΑ ΑΠΟΔΕΙΠΝΟ

Κυριακη 28/1/2018, ΙΣΤ΄Λουκα, Τριώδιο. Ομιλια Αρχιμανδριτου π. Ειρηναιου Νακου

Το κήρυγμα της ημέρας από τον Πανοσιολογιότατο Αρχιμανδρίτη Ειρηναίο Νάκο.

Κατά Λουκά Άγιο Ευαγγέλιο, Κεφάλαιο ΙΗ’ (18) 10-14

ἄνθρωποι δύο ἀνέβησαν εἰς τὸ ἱερὸν προσεύξασθαι, ὁ εἷς Φαρισαῖος καὶ ὁ ἕτερος τελώνης.
ὁ Φαρισαῖος σταθεὶς πρὸς ἑαυτὸν ταῦτα προσηύχετο· ὁ Θεός, εὐχαριστῶ σοι ὅτι οὐκ εἰμὶ ὥσπερ οἱ λοιποὶ τῶν ἀνθρώπων, ἅρπαγες, ἄδικοι, μοιχοί, ἢ καὶ ὡς οὗτος ὁ τελώνης·
νηστεύω δὶς τοῦ σαββάτου, ἀποδεκατῶ πάντα ὅσα κτῶμαι.
καὶ ὁ τελώνης μακρόθεν ἑστὼς οὐκ ἤθελεν οὐδὲ τοὺς ὀφθαλμοὺς εἰς τὸν οὐρανὸν ἐπᾶραι, ἀλλ᾿ ἔτυπτεν εἰς τὸ στῆθος αὐτοῦ λέγων· ὁ Θεός, ἱλάσθητί μοι τῷ ἁμαρτωλῷ.
λέγω ὑμῖν, κατέβη οὗτος δεδικαιωμένος εἰς τὸν οἶκον αὐτοῦ ἢ γὰρ ἐκεῖνος· ὅτι πᾶς ὁ ὑψῶν ἑαυτὸν ταπεινωθήσεται, ὁ δὲ ταπεινῶν ἑαυτὸν ὑψωθήσεται.