Σελαγίζει σήμερα στον ουρανό της Εκκλησίας η ακτινοβολούσα Μορφή του Αγ. Νικολάου. Επίσκοπος ήταν στα Μύρα της Μ. Ασίας και μύρα Χριστού εκπέμπει απόψε στις καρδιές μας.

κάποιες σκέψεις από το απολυτίκιο του Αγίου Νικολάου και μάλιστα στον χαρακτηρισμό του ως «εικόνος πραότητος» Τίθεται όμως σήμερα,ένα ερώτημα: Η πραότητα είναι αρετή ή αδυναμία και μειονέκτημα; .Γιατί στην ζωή βλέπουμε συχνά οι πραείς να παραμερίζονται και οι βίαιοι να επικρατούν. Μέχρι και αυτή η βιολογία μάς επιβεβαιώνει. Τα ισχυρά είδη επιζούν.

 Ο Χριστός φέρνει την ανατροπή. Και μακαρίζοντας τους πραείς μάς βεβαιώνει ότι η νίκη ανήκει τελικά σ´αυτούς. Αυτό το μήνυμα επικρατεί σε όλη την Αγ. Γραφή, Παλαιά και Καινή Διαθήκη. Κορυφώνεται στον Χριστό, που τονίζει «μάθετε απ´εμού ότι πράος ειμί».Μ´αυτό το πνεύμα οδηγείται μέχρι τον Σταυρό. Στην βία των διωκτών Του δεν αντιπαραθέτει βία. Όχι από αδυναμία, αλλά από δύναμη.

Πραότητα δεν σημαίνει, βέβαια, μία πλαδαρότατα ιδιοσυγκρασίας. Ο Χριστός, που ζητά την πραότητα, όταν βρισκόταν μπροστά στην αδικία ή την εκμετάλλευση ή για ό,τι αφορούσε την δόξα του Θεού, ήταν άτεγκτος, αρκεί να θυμηθούμε τους καυστικούς λόγους εναντίον των Φαρισαίων ή το μαστίγιο, που πήρε για να καθαρίσει τον Ναό απ´αυτούς, που τον βεβήλωναν.

Και ο Άγιος Νικόλαος, που ήταν «εικόνα πραότητος», αναφέρεται ότι εράπισε τον αιρεσιάρχη Άρειο κατά την Α ´Οικουμενικη Σύνοδο.

 Η πραότητα,που ενσάρκωσε ο Αγ. Νικόλαος,δεν σχετίζεται με την ιδιοσυγκρασία, αλλά πηγάζει από το πνεύμα του Χριστού. Γι´ αυτό άνθρωποι πραείς, όπως ο Ιωάννης ο Βαπτιστής εκτοξεύουν, όταν χρειασθεί, λόγους «τομωτέρους υπέρ πάσαν μάχαιραν δίστομον». Άνθρωποι,πάλι, ορμητικοί από ιδιοσυγκρασία,όπως ο Απ. Παύλος, βλέπουμε να συμβουλεύουν τους πιστούς «το επιεικές υμών γνωσθήτω πάσιν ανθρώποις».

Γράφει ο Αγ. Ιωάννης της Κλίμακος «πραότης εστίν υπερκειμένη της του θυμού της θαλάσσης πέτρα πάντα τα προσρήσοντα κύματα διαλύουσα και ουδαμού κλόνον υπομένουσα». Η πραότητα είναι ένας βράχος, που υψώνεται μέσα στην μανιασμένη θάλασσα, που τον κτυπούν τα κύματα και δεν μπορούν να τον κλονίσουν, ενώ εκείνα διαλύονται.

 Η πραότητα δεν είναι το σφυρί, που χτυπά, αλλά το αμώνι,που χτυπιέται. Όμως το αμώνι είναι πιό δυνατό από το σφυρί. Μια πρόσκληση απευθύνει σε όλους μας απόψε ο Αγ. Νικόλαος, που ήταν «εικόνα πραότητος».

Πρόσκληση, μέσα σε ένα κόσμο συγχύσεων και εκνευρισμών, να μιμηθούμε την πραότητά του. Αυτήν την πραότητα ο Απ. Παύλος την κατατάσσει ανάμεσα στους καρπούς του Αγ. Πνεύματος μαζί με την πίστη, την ελπίδα και την αγάπη. Γιατί πραότητα σημαίνει να αγωνιζόμαστε με πίστη, να περιμένουμε με ελπίδα και να υπομένουμε με αγάπη. Αν θέλουμε να είμαστε πραγματικά οι νικητές της ζωής!