Το Εκκλησιαστικό έτος, ξεκινά με τον μήνα Σεπτέμβριο, τον πιο γλυκό και ήμερο μήνα του χρόνου κατά τον Φώτη Κόντογλου. Όχι τυχαία, λοιπόν, ο χρόνος ξεκινά με την Θεομητορική γιορτή της γέννησης της Παναγίας μας για την οποία μας έχει ήδη προειδοποιήσει το απολυτίκιο με το οποίο ολοκληρώνεται το εκκλησιαστικό έτος τον μήνα Αύγουστο στην γιορτή της Κοιμήσεως της Θεοτόκου: «Εν τη γεννήσει την παρθενίαν εφύλαξας· εν τη κοιμήσει τον κόσμον ου κατέλιπες Θεοτόκε»…

Ο Σεπτέμβριος, λοιπόν, ξεκινά με μια γέννηση που φέρνει χαρά σε όλον τον κόσμο αφού από την Παναγία «ἀνέτειλεν ὁ ἥλιος τῆς δικαιοσύνης, Χριστὸς ὁ Θεὸς ἡμῶν, καὶ λύσας τὴν κατάραν, ἔδωκε τὴν εὐλογίαν· καὶ καταργήσας τὸν θάνατον, ἐδωρήσατο ἡμῖν ζωὴν τὴν αἰώνιον». Ένας ολάκερος, λοιπόν χρόνος, περιστρέφεται γύρω από την ζωή Εκείνης που χάρισε την αληθινή ζωή στην ανθρωπότητα μιας και γίνεται ο τρόπος ενσάρκωσης της απόλυτης φιλανθρωπίας του Θεού.

 

Η γιορτή αυτή καθιερώθηκε στα τέλη του 5ου αιώνα και παραμένει ζωντανή στην συνείδηση των πιστών Χριστιανών που στο πρόσωπο της Παναγίας, βλέπουν το ζωντάνεμα της ελπίδας για τον άνθρωπο, τον απελπισμένο από τα πάθη, τα λάθη και τις αδυναμίες άνθρωπο που καθημερινά πέφτει και σηκώνεται, δακρύζει και χαμογελά στη ζωή του…

Η Παναγία είναι καρπός προσευχής των γονιών Της, του Ιωακείμ και της Άννας. Είναι η ανατροπή της λογικής μιας άλλης εποχής, που θέλει την ατεκνία να γίνεται όνειδος, της λογικής εκείνης που σταματά εκεί όπου αρχίζει το θαύμα, μιας και «Θεός όπου βούλεται νικάται φύσεως τάξις!». Ένα μεγάλο θαύμα, λοιπόν, είναι η Παναγία μας για την ανθρωπότητα. Και τούτο το θαύμα, τιμούμε με την ανάμνηση της εορτής του γενεθλίου Της. Καμιά άλλη γυναίκα μέσα στην ανθρώπινη ιστορία, δεν θα μπορούσε να κάνει αυτό που η Παναγία έκανε. Να γεφυρώσει τον άνθρωπο με τον Θεό ώστε από την μια να ενανθρωπίσει τον Θεό και από την άλλη να θεώσει κατά χάριν τον άνθρωπο! Αυτή είναι η μεγαλύτερη προσφορά της Παναγίας μας στην ανθρωπότητα.