Ο μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος υπήρξε μία εμβληματική εκκλησιαστική προσωπικότητα πρώτου μεγέθους, ένας μεγάλος διδάσκαλος της πίστεως και της ελληνοχριστιανικής παραδόσεώς μας, ένας φιλόστοργος Ποιμένας με υψηλά και άγια οράματα για την Εκκλησία μας, ένας θαρραλέος και ασυμβίβαστος ομολογητής της ευαγγελικής αληθείας, που με προφητική ενόραση ‘’έβλεπε μπροστά’’, προετοιμάζοντας με τον αφυπνιστικό και πύρινο λόγο του τον λαό του Θεού για τις δύσκολες στιγμές τις οποίες σήμερα βιώνει, ένας σπουδαίος εφευρετικός και πρωτοποριακός εργάτης του Ευαγγελίου του Χριστού, ένας αληθινός Πατέρας αποστολικού διαμετρήματος, που ηγάπησε τη νεολαία μας, ένας αγνός και καθαρός πατριώτης, ένα πολυτίμητο δώρο και μία εξαιρετική ευλογία του Θεού, που θα πλουτίζει την Εκκλησία και την Πατρίδα μας για πολλούς χρόνους, μια αξία ανέγγιχτη από την φθορά του χρόνου.
Διηκόνησε με προφητική ενόραση, θυσιαστικό φρόνημα, καθαρό και ασυμβίβαστο λόγο και φιλάνθρωπη διάθεση το μυστήριο της Εκκλησίας και τον ίδιο τον άνθρωπο.
Διεμαρτυρήθη με θάρρος, αφοβία, ελληνοπρεπή αξιοπρέπεια και αρχοντιά όταν επεχειρήθη με στοχευμένη θρασύτητα η περιθωριοποίηση της χριστιανικής πίστεως και η υποτίμησις της ζωηφόρου παραδόσεώς μας, προσέφερε εαυτόν θυσιαστικώς για την αλήθεια του Χριστού και την προάσπιση της θρησκευτικής και εθνικής μας ταυτότητος, δεχόμενος πολλές φορές έναν ανηλεή, άδικο και έως εξοντώσεως πόλεμο.
Ο αμυντικός και πολυμέτωπος αγώνας του κατά των οχυρωμάτων της ασεβείας και του ευτελισμού της αξίας του ανθρώπου, ο αφυπνιστικός του λόγος, ως εγερτήριο σάλπισμα, μένουν όμως εις τον αιώνα! Καλούμεθα να τιμήσουμε την μακαρία μνήμη του, μιμούμενοι πρωτίστως τις ένθεες αρετές του και ακολουθούντες το φωτεινό παράδειγμά του!
Ο μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος ως εκφραστής του κάλλους, της ανθεκτικότητος και της αντοχής του εκκλησιαστικού και εθνικού μας κυττάρου, ασφαλώς δεν θα ήθελε να μείνουμε ”κολλημένοι” στο χθες, αλλά μας προτρέπει να προχωρήσουμε μπροστά με την δύναμη, την εμπειρία και την έμπνευση της ενδόξου, ελληνοχριστιανικής παραδόσεώς μας.
Οι πνευματικές του υποθήκες είναι ιδιαιτέρως επίκαιρες σήμερα, διδακτικές και υπομνηστικές του χρέους και της ευθύνης μας. Ενθυμούμεθα το φωτεινό παράδειγμα της ζωής του, τις θυσίες του, το φιλόθεο πάθος του για την Εκκλησία και την Ελλάδα. Μας λείπει σε προσωπικό, εκκλησιαστικό και εθνικό επίπεδο και τον αναπολούμε με μεγάλη νοσταλγία, ιδίως στους πικρούς και αποκαλυπτικούς καιρούς μας.
Η χρονικώς τελευταία μεγάλη υποθήκη ζωής, που άφησε από την κλίνη της ασθενείας του, ο μαρτυρικός Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος στους απανταχού Έλληνες, λίγο πριν εγκαταλείψει τον πρόσκαιρο αυτόν κόσμο, το πρωΐ της 28ης Ιανουαρίου 2008, ήταν: ”Αντίσταση και ανάκαμψη!” Αντίσταση, σε ότι ευτελίζει, συνθλίβει, μαζοποιεί και αποιεροποιεί τον άνθρωπο, σε ότι τον αποκόπτει από τις ζωηφόρες ρίζες του, σε ότι υπονομεύει το μέλλον του. Ανάκαμψη πνευματική και εθνική, ως προϋπόθεση ευημερίας και προόδου της κοινωνίας και της Πατρίδος μας, για να ξαναβρούμε ότι έχουμε χάσει, για να υπερασπισθούμε ότι κινδυνεύει
